Vaak vormen de kosten van een maatschappelijk fenomeen een goede aanleiding om een onderwerp op de kaart te zetten. De laaggeletterdheid werd door een onderzoek van de Stichting Lezen&schrijven op de kaart gezet als economische kwestie. In Stil vermogen werd becijferd dat de laaggeletterdheid Nederland jaarlijks 537 miljoen kost. Dat is een fors bedrag. Zelfs de premier meldde deze kostenpost 's avonds in het Journaal. De Stichting Lezen&schrijven positioneerde deze kwestie ook als een economische kwestie. Mensen die onvoldoende kunnen lezen, schrijven en rekenen, kunnen ook niet meekomen op de arbeidsmarkt. Zij zitten op achterstand en kunnen zich zelf maar moeizaam verbeteren, en vormen voor werkgevers een extra bedrijfsrisico. Daarvoor sloegen VNO-NCW en de FNV de handen in elkaar. Een convenant tussen die twee zorgt ervoor dat juist in arbeidsomstandigheden er aandacht gegeven wordt aan deze kwestie. Een uiterst succesvol resultaat van een doelgerichte lobby van HKH Prinses Laurentien.
Bij zulke ernstige zaken als een half miljard extra kosten als gevolg van dit probleem, is er geen ruimte voor relativering. De vraag wat geletterdheid onze samenleving kost werd dan ook niet gesteld.
De kosten van laaggeletterdheid zijn op jaarbasis ongeveer gelijk aan de investeringen die gemeenten jaarlijks doen in bibliotheken. Ondanks die investering is het probleem er levensgroot. Zijn wij als Nederlandse bibliotheken die toch zijn van "het lezen" niet verplicht om ons net als werkgevers- en werknemersorganisaties doelen te stellen om dit probleem Nederland uit te helpen? Taalkracht voor bibliotheken is een mooi initiatief maar zou het niet mogelijk zijn dat we elk jaar 10% van de Nederlanders die onvoldoende kan lezen, schrijven en rekenen, helpen om op een hoger plan met deze vaardigheden uit te komen? Gewoon om wat concreter te zijn in onze doelen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
4 opmerkingen:
Goh, over deze kwestie heb ik echt nog nooit nagedacht. Dat ga ik dan nu een mooi doen!
Hi Edwin, goed is dat we met zovelen zijn in dit vak en dat iedereen zijn eigen invalshoeken heeft. Ik ben er ook voor dat we wat concreter worden in onze aanpak.
Ik heb hier destijds wat over geblogd zie http://tinyurl.com/6mzy4n
Je kunt laaggeletterdheid niet zo maar tot een economisch probleem reduceren en wat ik destijds wilde zeggen is dat je het probleem maar voor een klein deel van de doelgroep effectief kunt aanpakken.
Neemt niet weg dat het de aandacht moet krijgen die het verdient!
Hi Jan, het agenderen van het probleem is door het als economisch probleem te presenteren prima gelukt. Daar heb ik veel bewondering voor. En daar kunnen we als sector ook iets van leren.
Een reactie posten